× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 719  Pega van Croyland

Pega (ook Margareta, Pee, Peggy of Pègue) van Croyland (ook van Crowland of van Rome), Engeland; kluizenares & pelgrim; † ca 719.

Feest 8 januari.

Zij was een dochter van een edelman uit Mercia, Penwahl geheten, die gehuwd was met Tette, een edelvrouwe uit Mercia. Zij kregen een zoon Guthlac, die later als een heilige vereerd zou worden († 714; feest 11 april), en een dochter Pega.
Toen Guthlac zo'n zesentwintig jaar oud was, trok hij zich als kluizenaar terug op een eilandje in de moerassen van Lincolnshire, Croyland (ook Crowland). Zijn zuster trok zich op haar beurt terug als recluus in een plaatsje, dat tegenwoordig naar haar is genoemd: Peakirk (= 'Pega's kerk') in Northamptonshire.

Zo waren ze op hooguit tien kilometer van elkaar verwijderd. Desondanks hebben ze elkaar nooit meer ontmoet. Pas toen Guthlac stervende was, vroeg hij aan de broeder die bij hem waakte en voor hem zorgde, een boodschap naar zijn zuster te brengen. Hij zei: "Als de geesten dit zwakke lichaam hebben verlaten, ga dan naar mijn zuster Pega en zeg haar dat ik ervoor gekozen heb haar in deze wereld niet meer te zien, zodat we in de eeuwigheid voor de ogen van de Vader voor altijd van elkaars nabijheid zouden kunnen genieten. Zeg haar verder, dat ze mijn lijk in de kist moet leggen en dat ze het moet wikkelen in de neteldoek, die ik van Ecgburg heb gekregen..."

Dat Guthlac ervoor koos zijn zuster niet meer te zien, was dus een vorm van vrijwillige ascese. Een oefening in geloven: een vorm van gemis, dat eigen is aan het leven hier op aarde, uithouden in afwachting van de vervulling ervan na dit leven.
Ecgburg was een dochter van koning Aldulf van East-Anglia, en gaf als abdis leiding aan een naburig klooster.

Zodra Guthlac gestorven was, stapte zijn trouwe dienaar onmiddellijk in de roeiboot en roeide zo snel als hij kon naar de plek waar Pega leefde. Zij was ontzettend verdrietig, toen ze het slechte nieuws hoorde. De volgende dag vertrok zij met de broeder naar Croyland. Daar aangekomen besteedde zij eest drie dagen aan gebed, waarin zij God dankte voor het prachtige leven van haar broer, en ze vroeg dat zijn ziel in de hemel zou worden opgenomen. Vervolgens maakte ze samen met de broeder een graf in de bidruimte van haar broer; daar legden zij het stoffelijk overschot in neer.
Twaalf maanden later besloot Pega de relieken van haar broer te verheffen tot de eer der altaren en hem in een echt grafmonument te plaatsen, zodat zij door vrome gelovigen zouden kunnen worden vereerd. Koning Aethelbald van Mercia liet een prachtig monument voor de heilige maken. Voor de ogen van alle kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders, die zich voor die gelegenheid daar verzameld hadden, werd de kist uit het graf genomen en het deksel geopend. Tot verbazing van iedereen bleek het lichaam nog in een volkomen gave en ongedeerde conditie te verkeren. Pega nam het in haar armen, en met grote tederheid wikkelde zij het opnieuw in de neteldoek van abdis Ecgburg. Daarmee had zij volgens haar eigen overtuiging zijn laatste wens pas echt vervuld. Vervolgens werd hij in het nieuwe grafmonument geplaatst.

Nu was er een huisvader "uit de provincie Wissa", aldus een oude kroniek (wellicht wordt hiermee de huidige plaats Wisburg bedoeld?), die het licht in zijn ogen was kwijtgeraakt. Reeds wanhoopte hij aan zijn genezing, toen iemand uit zijn omgeving opperde zijn ogen aan te raken met iets dat was geheiligd door sint Guthlac. Zijn vrienden vervoerden hem dus in een boot naar het eiland Croyland. Daar zochten zij Pega op, die sinds de begrafenis van haar broer daar was blijven wonen. Zij was onder de indruk van het geloof van de ongelukkige man en nam hem mee naar het graf van de heilige. Daar nam zij een potje met zout, dat nog door de heilige zelf tijdens zijn leven was gezegend, strooide er wat van in water en druppelde dat voorzichtig in de ogen van de blinde man. Op hetzelfde moment kon hij weer zien.

Tegen het eind van haar leven maakte Pega een pelgrimsreis naar Rome. Daar is ze gestorven.

Patronaten
Zij is patrones van Peakirk.


Bronnen
[113; 128p:76; 142jr0719; 303; 500; Dries van den Akker s.j./2010.02.21]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen