 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Martelaren van Constantinopel; † 485.
Feest 8 februari.
Het betreft hier monniken uit het klooster St-Dius. Zij waren gewoon dag en nacht aan één stuk door het koorgebed in de kerk te laten klinken.
Het was nota bene de patriarch zelf, Acacius (472-489), die hen op hardvochtige wijze om het leven liet brengen. Wat was daaraan voorafgegaan?
Acacius was in conflict geraakt met de bisschop van Rome, Felix III († 492; feest 1 maart), want hij had de patriarch van Alexandrië, Petrus Mongus, die de ketterij van het monofysitisme aanhing, aanvankelijk niet, maar uiteindelijk wel erkend, en daarmee de eenheid met Rome verbroken.
Paus Felix had hem herhaaldelijk verzocht zijn stellingname te herzien. Maar Acacius bleek daartoe niet bereid. Uiteindelijk wenste hij zelfs helemaal niet meer te reageren. Zo was hij ook niet op de uitnodiging ingegaan aanwezig te zijn op de bisschoppensynode te Rome van 484. Op die synode werd Acacius bij verstek veroordeeld, afgezet en geëxcommuniceerd (= buiten de geloofsgemeenschap geplaatst).
Welnu, het waren de monniken van St-Dius geweest die als tussenpersoon waren opgetreden. Zij overhandigden Acacius de pauselijke bul, waarin veroordeling, aftreden en excommunicatie werden aangezegd. Hierover was de patriarch zo woedend dat hij alle Romegetrouwe monniken liet ombrengen.
Het zogeheten Acaciaanse schisma duurde tot lang na de dood van de patriarch. Zijn opvolgers weigerden namelijk diens veroordeling door Rome te erkennen. Eerst in 519 werd de band tussen Rome en Constantinopel hersteld door toedoen van paus Hormisdas († 523; feest 6 augustus) en keizer Justinianus I († 565; feest 14 november).
© A. van den Akker s.j.
