× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 557  Lubinus van Chartres

Info afb.

Lubinus (ook Leobinus, Lubin, Lubinius of Lumine) van Chartres, Frankrijk; bisschop; † ca 557.

Feest 14 maart & 15 & 16 (Poitiers) september.

Lubinus was afkomstig uit Poitiers. Op jeugdige leeftijd werd hij monnik in een niet nader genoemd klooster in zijn geboortestad. Daar had hij de functie van keldermeester. Na acht jaar verlangde hij ernaar Sint Avitus († 530; feest 17 juni) te ontmoeten. Die leidde op dat moment met een handjevol gezellen het leven van kluizenaar ergens in La Perche, een landstreek ten westen van Chartres. Een van die gezellen was Sint Karilef (ook Calais: † 536; feest 1 juli). Hij was het die Lubinus de raad gaf naar een veel grotere communiteit te gaan, want in zo’n klein groepje was het gevaar veel groter dat je monniksideaal verwaterde bij gebrek aan sociale controle. Omdat Lubinus intussen veel had gehoord over het beroemde monnikeneiland Lérins voor de Zuidfranse kust, wilde hij daarheen. Maar onderweg trof hij een monnik die er juist vandaan kwam, omdat de kloosterlijke geest er veel te wensen overliet. Lubinus kon veel beter naar de monniksgemeenschap gaan die zich bij Lyon op het Île-Barbe had gevestigd. Op dat moment had daar Sint Lupus de leiding, de latere bisschop van Lyon († 542; feest 25 september).
Kort daarop werd het eiland veroverd door de Franken die met de Bourgondiërs in oorlog waren. Uit voorzorg waren de medebroeders gevlucht. Alleen Lubinus en een stokoude man waren achtergebleven. De Franken hoopten de kostbaarheden van het klooster te bemachtigen. Maar die had het klooster natuurlijk niet. Eerst bedreigden ze de oude man. Maar die verwees naar Lubinus; dat was de keldermeester. Die zorgde voor de spullen. Ze hebben Lubinus flink toegetakeld, zeker toen ze hoorden dat er niks te halen viel.
Nu keerde hij terug naar Sint Avitus. Ook bij hem werd Lubinus weer keldermeester. Maar nadat Avitus gestorven was, begon hij weer te zwerven, op zoek naar de plek waar hij voor zijn gevoel het beste zijn idealen kon waarmaken. Die vond hij uiteindelijk in de bossen van Montmirail, zo’n zeventig kilometer ten zuiden van Chartres. In die tijd zou hij daar krachtens zijn gebed een gigantische bosbrand geblust hebben. Na verloop van tijd drong zijn faam door tot bisschop Eleutherius van Chartres. Deze riep hem bij zich, wijdde hem priester en benoemde hem tot abt van klooster Brou in La Perche, zo’n vijftig kilometer ten zuiden van Chartres.
Op zeker moment passeerde daar bisschop Aubin van Angers († 550; feest 1 maart). Hij ging op bezoek bij collega Caesarius van Arles († 542; feest 27 augustus). Lubinus zag zijn kans schoon om zijn oude droom weer op te pakken: de kloostergemeenschap op het eiland Lérins. Maar onderweg wist zijn tochtgenoot hem ervan te overtuigen dat zijn roeping lag bij de hem toevertrouwde monniken. Dus keerde Lubinus alsnog terug naar zijn klooster.
Toen bisschop Eleutherius stierf riep iedereen om Lubinus als opvolger. Koning Childebert volgde dat advies op en plaatste hem op de zetel van Chartres. Dat moet geweest zijn in het jaar 544.
Uit de tijd van zijn bisschopsperiode wordt verteld dat hij een gestorven meisje weer ten leven wekte.

Zulke wonderverhalen moeten ook duidelijk maken hoezeer de heilige lijkt op Jezus uit het evangelie. Immers ook Hij wekte een meisje ten leven (Markus 05,41).

Hij was aanwezig op de vijfde bisschoppenconferentie van Orléans in 549, en twee jaar later op de tweede bisschoppenconferentie van Parijs.

Verering & Cultuur
Na zijn dood werd hij bijgezet in de kathedraal van Chartres. Zijn relieken zijn verloren gegaan tijdens de woelingen van de Reformatie in 1568. Wat nog was overgebleven viel ten offer aan de Franse Revolutie.
Er is onduidelijkheid over zijn sterfdatum. De een zegt 14 maart, de ander 15 september. Het recente Martyrologium, uitgegeven door het Vaticaan, kiest voor 14 maart.
Er zijn in Frankrijk minstens twee plaatsjes die naar hem heten: Saint-Lubin. Enkele kilometers ten zuidwesten van Clisson (dertig km ten zuidwesten van Nantes) ligt het eveneens naar hem genoemde plaatsje St-Lumine de Clisson.

Patronaten
Zijn voorspraak wordt ingeroepen door reumapatiënten.


Bronnen
[Bdt.1925; Cgé.1994p:96; Gb3.1987p:43-44; HA1.1838p:428; Lin.1999; Lo1p:LIX; Pra.1988; Vat.2001; Dries van den Akker s.j. /2013.07.19]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen