× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 1356  Micheline Metelli

Info afb.

Micheline Metelli (ook van Pesaro) ofm.ter, Pesaro, Italië; weduwe; † 1356.

Feest 19 juni

Zij was van adellijke afkomst en werd op 12-jarige leeftijd uitgehuwelijkt aan de hertog van Malatesta uit Rimini. Maar reeds met twintig was ze al weduwe, en bovendien had ze intussen haar enig kind verloren. Ze wilde nu lid worden van Franciscus' Derde Orde. Dat was een beweging waarvan de leden beloofden volgens de ordesregels van Sint Franciscus te leven terwijl ze niet in een klooster woonden, maar gewoon hun eigen leven leidden in de maatschappij. Dat maakte indruk, want die mensen beloofden extra arm te leven en veel tijd te geven aan gebed en naastenliefde.

Micheline wilde hierin heel ver gaan. Niet alleen gaf ze haar geld en goederen aan de armen, en ging ze uit bedelen, terwijl ze toch een hoge levensstandaard gewend was geweest. Maar ook wilde ze naar het voorbeeld van Jezus geminacht en belachelijk gemaakt worden. Daar hoefde ze niet lang op te wachten. Want haar schoonfamilie schaamde zich dood en sloot haar op in één van de torens van het kasteel. Bovendien kreeg ze nog kettingen om haar enkels. Want ze was gek geworden - zo zeiden ze - en kon niet meer op zichzelf staan.

Maar de wachters konden het niet over hun hart verkrijgen om zo'n mooie jonge vrouw zo te zien vernederd worden. Ze maakten haar los, lieten haar vrij en vertelden vervolgens (dat zal wel haar idee geweest zijn!), dat zij - net als Petrus destijds -door een engel midden in de nacht uit de gevangenis was bevrijd. Dat verhaal staat in Handelingen 12. Trouwens, de mensen van Pesaro waren allemaal op haar hand. Haar enige idioterie - zo zeiden ze - bestond erin dat ze het evangelie serieus nam en Franciscus wilde navolgen. Nu raakte haar schoonfamilie in een moeilijk parket. De hertog haastte zich te verklaren dat hij het verhaal van de engel in de gevangenis geloofde; dat hij niet tegen de wil van God zelf in durfde gaan en dat Micheline blijkbaar genezen was. Hij wenste haar veel zegen op haar verdere levensweg.

Gedurende dertig jaar was Micheline nu een troost voor de bewoners van Pesaro, en tegelijk een levende herinnering aan God. Zij verzorgde de melaatsen door ze te strelen en te liefkozen alsof het haar liefste kinderen waren; ze kuste hun wonden en genas op die manier een paar zieken, zegt men.

Op tamelijk gevorderde leeftijd ondernam ze nog een reis naar het Heilige Land; natuurlijk om zich zo nog dichter bij Jezus te voelen. Op de terugweg is ze gestorven.


Bronnen
[102]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen