× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† eind 6e eeuw  Lavan van Bretagne

Info afb.

Lavan (ook Laouénan, Lavant, Lavent, Lean, Léau, Leman, Levan, Leviaw, Lochan, Loenan, Loevan, Loëvan, Loevon, Loha, Lonán, Louénan of Loviau) van Bretagne, Frankrijk; monnik; † eind 6e eeuw.

Feest 14 augustus[280] & 14 oktober[284] & 12 november[008].

Hij staat te boek als een leerling van Sint Pol Aurélien († 572; feest 12 maart). Volgens de overlevering was hij de secretaris van Sint Tudwal († ca 564; feest 30 november).

Hij is patroonheilige van het Bretonse plaatsje Tréflaouénan; tot in de 18e eeuw kende het plaatsje Plounevez een St.-Loha-kapel. Naar hem zijn genoemd het eiland Loaven in Plougrescant en het gehucht Lan-Lean in Plomodiern.

Er vond ter ere van hem op de eerste zondag van september te Plouvenez-Moedec een boetprocessie ('pardon') plaats.

Ook in Wales, zijn land van herkomst(?), vinden we sporen van hem terug. Voor zijn vertrek naar Bretagne in gezelschap van Tudwal schijnt hij eerst enige tijd als kluizenaar geleefd te hebben op de rotsen bij St.-Levan. Daar zou later een kapel worden gebouwd ter nagedachtenis aan hem.

Hij schijnt goed in vissen geweest te zijn, althans volgens de legende.

Legende
Op een dag ving hij aan één haak twee flinke brasems tegelijk. Verbonden met de natuur als hij was, gooide hij ze meteen weer terug. Maar hij had nog niet opnieuw ingelegd of hetzelfde overkwam hem opnieuw. En nog voor een derde keer. Toen begreep hij dat God er een bedoeling mee moest hebben en nam de beide vissen mee naar huis. Daar ontdekte hij dat zijn zus Breage op bezoek was gekomen met haar beide kinderen. Dat waren arme mensen; zolang zij zich konden heugen hadden zij niet zo'n overdadige maaltijd gehad. Maar de twee kinderen bleken zo gulzig te eten dat ze zich verslikten in de graten van de vis...

Er is nog een vreemd verhaal.
Legende
Lavan zou eens stevig op de vingers zijn getikt door een vrouwe uit de buurt, omdat hij op zondag uit vissen ging om aan eten te komen. En dat, terwijl zij zelf in haar tuin groenten aan het plukken was voor het eten. Hij zwoer toen een heilige eed, dat alle meisjes met de naam van die vrouw, Johanna, die in zijn bron gedoopt zouden worden, op latere leeftijd aan krankzinnigheid zouden lijden! Met als gevolg dat alle meisjes die Johanna heetten, niet gedoopt werden in zijn kerk, maar in de naburige parochie van Sennen.

Tenslotte is er nog een rijmelarijtje dat door Lavan zou zijn opgezegd, toen hij een granieten rotsblok had verbrijzeld om er stenen van te gebruiken voor de bouw van de oostelijke ingang van de kerk:

"When the panniers astride
A pack-horse, can ride
through St-Levan's stone,
the world will be done"

[Als manden aan weerszijden
van een paard naar binnen rijden
door Sint Levan's steen:
dan gaat de wereld heen]


Bronnen
[008»Lonán; 280p:195»Loenan; 284p:238; 339p:239; Dries van den Akker s.j./2001.08.30]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen