 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Regina (ook Reine) van Bourgondië (ook van Alise-Ste-Reine), Frankrijk; maagd & martelares; † ca 286(?).
Feest 7 september.
Maagd en martelares die werd onthoofd op bevel van de prefect Olybrius, ten tijde van Maximianus Herculius. Het verhaal, dat we over haar bezitten is puur gebaseerd op legende.
Legende
Haar moeder stierf bij haar geboorte. Haar vader, Clementinus geheten, vertrouwde haar toe aan een min op het platteland. Deze vrouw was christen. Zo maakte zij Regina vertrouwd met de beginselen van het christelijk geloof. Maar haar vader was daarover bijzonder ontstemd. Hij zag liever dat zijn dochter meedeed aan de schoonheidswedstrijden, die ter ere van de Romeinse goden gehouden werden. Hij joeg haar dus weg, waarop zij terugkeerde naar haar min en herderin werd.
De Romeinse stadhouder Olybrius zag haar in het voorbijgaan, raakte onder de indruk van haar schoonheid en ging Clementinus meteen om de hand van zijn dochter vragen. Maar zij wilde er niets van weten, en weigerde. Daarop zette haar vader haar gevangen en kluisterde haar zo vast in de boeien dat ze geen vin meer kon verroeren. Dan zou ze wel van mening veranderen. Toen dat niet gebeurde werd de hevigheid van de folteringen opgevoerd. Tenslotte begonnen zelfs de mensen zich ermee te bemoeien en hun ongenoegen te uiten over de manier waarop deze vader zijn dochter en die minnaar zijn beoogde bruid behandelde.
Die nacht verscheen tijdens haar gebed een vliegende duif aan Regina en er klonk een stem uit de hemel, dat dit lijden haar tenslotte de kroon van de overwinning zou brengen: "Houd dus goede moed. Je pijn is een ladder naar de hemel." Als op slag waren alle wonden, verminkingen en littekens genezen. Dat maakte de woede van de stadhouder de volgende morgen nog groter. Hij liet haar met fakkels schroeien en meteen ijskoud water over de brandplekken uitgieten. Tenslotte werd zij onthoofd en gaf ze de geest. Op hetzelfde moment beefde de aarde en aan de hemel verscheen een duif met een kroon in de snavel.
Bij het zien daarvan bekeerden zich wel achthonderd heidenen tot Christus.
Verering & Cultuur
In Alésia ( het huidige plaatsje Alise-Sainte-Reine noordwestelijk van Dijon), werd ze al vóór 626 vereerd met een kerk en een klooster boven haar graf. In 864 werden haar relieken overgebracht naar de benedictijner abdij Flavigny-sur-Ozerain. Vandaar dat ze ook in deze streek verering geniet.
In België wordt ze vereerd te Geest (Brabant) en Waver.
Ze is patrones van timmerlieden; en wordt aangeroepen tegen geslachtsziekten, hoofduitslag, schrammen en schurft.
Ze wordt afgebeeld met een zwaard (onthoofd); palmtak (martelares); naast haar schapen; met kokende ketel of met vlammen om zich heen; soms met een kruis dat boven haar zweeft of met een duif; met vaandel, opkijkend naar de hemel; met kruis waarop een duif zit.
© A. van den Akker s.j.
