 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Fragan (ook Fracan, Frégant, Fregon, Frogan) van Ploufragan, Bretagne, Frankrijk; vader van vier heiligen; † 5e eeuw.
Feest 3 oktober.
Hij zou geboren zijn in Engeland. Zijn vader heette Derdo; zijn moeder was een zus van de legendarische vorst Conan-Mériadec. Deze nam hem onder zijn hoede en droeg zorg voor zijn opleiding. Derdo had herhaaldelijk slag moeten leveren om de onafhankelijkheid te behouden. Nu volgde zijn zoon zijn voorbeeld na door de plaatselijke alleenheerser Maximus te bestrijden. Hij verloor, maar wist wel gunstige vredesvoorwaarden te bedingen voor de bevolking. Aldus de legende. Intussen had Conan Mériadec ruimschoots kunnen zien welk een edel karakter zijn beschermeling had en schonk hem de adellijke Gwenn tot vrouw († 6e eeuw; feest 18 oktober). Zij kregen daar twee jongens, een tweeling: Guéthénoc († ca 500; feest 5 november) en Jacut († ca 500; feest 8 februari).
Nu werd Conan-Mériadec gevraagd heerser te worden van Armorica (= nagenoeg het huidige Bretagne). Toen hij zag, hoe de Britse kust werd onveilig gemaakt door de Saksers, en de Picten in het binnenland huishielden, en hoe de pest overal slachtoffers maakte, besloot hij elders een nieuw bestaan op te bouwen. Hij accepteerde het aanbod en vond zijn dapperste bevelhebber Fragan bereid hem te vergezellen. Op dat moment was Gwen in verwachting van haar derde kind. Zo staken zij met een legertje het Kanaal over en kwamen aan land aan de baai van Saint-Brieuc, waar de Brahec uitmondt in zee. Fragan ontving van Conan-Mériadec een flink stuk land op de oevers van de Gouet. Even verderop, op de plaats die later naam hem genoemd zou worden: Ploufragan, bouwde hij een hofstede, die hij de naam gaf van Lesguen (= ‘kasteel van Gwen’).. Daar werd Guénolé geboren († 532; feest 3 maart), de latere stichter en patroon van het beroemde Bretonse klooster Landevennec.
Het verhaal van Sint Gwen verweeft zich op den duur met oude legendes. Zij wordt afgebeeld met drie borsten om aan haar drie zoons tegelijk te drinken te kunnen geven. Vandaar haar bijnaam Teirbronn of Trimammis, wat resp. in het Bretons en het Latijn betekent 'drie-borsten'. (Ongetwijfeld een symbolische weergave van het feit dat haar drie heilige zoons hun godsdienstige overtuiging van moeder - om zo te zeggen - met de paplepel ingegeven kregen. Over een aparte behandeling van de dochter rept het verhaal niet). In de mythologie van de Keltische cultuur speelt het getal drie een grote rol. Drielingen waren vaak grondleggers van beroemde dynastieën, of drie verschillende aspecten van één en dezelfde werkelijkheid (vgl. het nationale wapen van Ierland, het klavertje-drie. Later werd dit door de christenen in verband gebracht met hun Drie-ene God).
Enige tijd daarna kregen ze nog een vierde kind, Clervie, een meisje († 6e eeuw; 3 oktober). Ooit had vader beloofd dat hij zijn kinderen aan God zou afstaan. Aan die belofte heeft hij zich gehouden Hij vertrouwde hen voor hun opvoeding toe aan Sint Budoc op het eiland Lauriers, met de bedoeling dat ze uiteindelijk het leven van een monnik of kluizenaar zouden leiden.
Na enige jaren van rust verschenen er piraten voor de kust. Hun vloot was zo talrijk dat de masten wel een varend bos leken. Fragan trok met zijn soldaten ten strijde en wist de bandieten op de vlucht te drijven. Al de tijd dat die slag duurde had Guénolé op de oever, gelijk een tweede Mozes, in gebed doorgebracht. Hij wist zijn vader ertoe te brengen van de buit een nieuw kloostertje te bouwen ter ere van God aan wie hij de overwinning immers te danken had. Zo ontstond de abdij Lochrist te Isel-Vez in Plounevez.
Verering & Cultuur
Fragan leeft voort in een aantal Bretonse aardrijkskundige namen:
Aan de Côtes-du-Nord in Ploufragan (gem. Saint-Brieuc) en in Pont-Saint-Frocquan, gelegen in Plédran (gem. Saint-Brieuc); en in Finistère te Saint-Frégant (gem. Lannilis).
© A. van den Akker s.j.
