 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Gerardus (ook Gebhard) van Brogne (ook van Bronium of van Namen) osb, België; abt & kloosterhervormer; † 959.
Feest 3 oktober.
Hij werd geboren rond 895 en was een zoon van graaf Stance en gravin Plectrudis. Op jonge leeftijd kwam hij in dienst van graaf Berengar van Namen, Zuid-België. Het liefst was hij monnik geworden. In het bos van Marlaigne op het landgoed van zijn vader bevonden zich de vervallen resten van een klooster, dat tweehonderd jaar eerder ten tijde van Pepijn van herstal († 714) gesticht was door Sint Lambertus († 705; feest 17 september). In 914 begon hij met de hulp van zijn beschermheer de kerk te restaureren.
Na de dood van zijn vader besloot hij zijn verlangen te volgen en monnik te worden. Hij maakte van een diplomatieke missie in Frankrijk gebruik om in te treden bij de benedictijner monniken van St-Denis bij Parijs. Hij was diep onder de indruk geraakt van de vroomheid der monniken daar; dat was in 922. Na elf jaar keerde terug als abt om op zijn geboortegrond te Brogne een klooster te stichten.
In het jaar 928 kwam hij in botsing met bisschop Stefanus van Luik. Gerardus wilde de relieken van bisschop Eugenius naar zijn kerkje halen; Eugenius lag begraven te St-Denis vlakbij Parijs. Hij had natuurlijk over hem gehoord gedurende zijn verblijf daar. Bisschop Stefanus weigerde; hij wist niets van deze Eugenius. Maar toen werd hij ziek. Hij liet daarop twee waskaarsen maken die hetzelfde gewicht en dezelfde omvang hadden als hijzelf. Deze liet hij op het graf van genoemde Eugenius opbranden. Wat prompt genezing bracht. Nu was hij ervan overtuigd dat Eugenius wel degelijk een heilige was. Hij gaf een monnik opdracht om Eugenius' levensbeschrijving te komen voorlezen op de plaatselijke bisschoppenvergadering. Vervolgens voegde hij er zijn eigen wonderbaarlijke genezing aan toe. Reden genoeg om alsnog zijn toestemming aan Gerardus te geven om de relieken in zijn kerkje te plaatsen en te vereren.
[132/1p:107]
In opdracht van graaf Arnulf van Vlaanderen voerde Gerardus gedurende 22 jaar kloosterhervormingen door in de abdijen van St-Ghislain, St-Bavo, St-Blandin, St-Bertin, Mouzon en St-Amand; wat hij er precies tot stand bracht, weten we niet, maar hem gebeurde niet wat zijn collega abt Erlwin van het naburige Gembloers overkwam die de monniken van Lobbes tot strengere tucht wilde brengen: zij staken hem de ogen uit en stuurden hem naar zijn eigen klooster terug!
Verering & Cultuur
Gerardus stond bekend om zijn grote mildheid en zachtmoedigheid...
Hij wordt vereerd als patroon tegen koorts, geelzucht en kliergezwellen. In de Ardennen is de berberis vulgaris ('épine-vinette') naar hem genoemd: 'Bwès d'sint Djèrâ'. In de plaatsjes Noville en Recogne dronk men een uur voor de maaltijd wijn, die getrokken was uit de tweede schors van dit kruid; deze was dan vermengd met een liter Moezelwijn. Dit drankje heette Sint-Gerard-thee en hielp tegen de geelzucht.
© A. van den Akker s.j.
