× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 708  Michaëls verschijning op de Mont-St-Michel

Info afb.

Michaëls Verschijning op de Mont-St-Michel; 708

Feest 16 oktober

Legende: Michaël's verschijning op de Mont St-Michel

Het was in het jaar 708 (soms vindt men iets hogere of lagere jaartallen) dat Aubert, de bisschop van Avranches, een visioen kreeg waarin de aartsengel Michaël hem opdroeg een kapel te bouwen te zijner ere op het hoogste punt van de Berg Tombe. Zo heette deze berg voor zij naar Michaël werd genoemd. 'Tombe' is een verbastering van het Latijnse woord 'tumulus' wat eenvoudig 'hoogte' betekent. Hij vroeg uitdrukkelijk om verering door het volk der Franken. De precieze plek zou worden aangegeven door een stier die zich daar ergens verborgen hield. De omvang van de kerk zou moeten worden bepaald door het terrein dat door de hoeven van de stier was omgewoeld.

Bij onderzoek bleek er bovendien een bronnetje te zijn dat voordien onbekend was. Ook hier moest de bisschop bij herhaling in zijn droom toe worden aangespoord. Hij begon er pas serieus werk van te maken, toen de engel in de droom met zijn duim een duidelijke afdruk had geplaatst in het voorhoofd van Aubertus; dit litteken zou er nog gezeten hebben op het moment van zijn dood (na 709). Reeds een jaar na deze wonderlijke gebeurtenissen was het heiligdommetje klaar: het eilandje werd voortaan genoemd naar de patroon van het kapelletje. Er werden twaalf monniken aangesteld om de eredienst te verzorgen. Door een wonderbaarlijke speling van de natuur was de berg intussen gescheiden van het vasteland; als het getij zich terugtrok kwam de verbinding met het vasteland tot stand; kwam het water op, dan werd het een moeilijk bereikbaar eiland. Al heel gauw kwamen van heinde en verre pelgrims naar de Mont-St-Michel-van-de-gevaren-der-zee (Saint-Michel-au-péril-de-la-Mer). Deze benaming gaat terug tot reeds de 10e eeuw.

In later jaren werd het oorspronkelijke kerkje vervangen door de indrukwekkende abdij die er nu nog staat. Deze werd in 966 begonnen door hertog Richard van Normandië.

In de Legenda Aurea wordt deze geschiedenis als volgt verteld.
--------------------------------------------------------------------------------

"Michaëls tweede verschijning zou plaats gevonden hebben rond het jaar 710. In de plaats Tumba, vlakbij de zee en zes mijl verwijderd van de stad Aprica, verscheen Sint Michaël aan de bisschop van de stad en beval hem op die plek een kerk te bouwen om zijn gedachtenis in ere te houden net zoals dat gebeurde op de Monte Gargano. De bisschop stond in tweestrijd over de precieze plaats waar hij de kerk zou gaan neerzetten. Toen werd hem duidelijk gemaakt dat hij haar moest bouwen op de plek waar hij een stier zou aantreffen die door rovers verborgen werd gehouden. Maar toen wist de bisschop weer niet hoe breed de kerk moest worden. Toen werd hem bevolen dat hij haar net zo breed moest maken als hij de sporen van de stier in de grond kon terugvinden. Maar nu bleek dat er twee rotsen in de weg stonden: en geen mens was ook maar in de verste verte sterk genoeg om die even te verzetten. Toen verscheen Sint Michaël aan een man met het bevel naar die plek toe te gaan en de rotsen te verplaatsen. Dus ging die man er naar toe en verplaatste die rotsen alsof ze helemaal niets wogen. Toen de kerk klaar was, werd er van de Monte Gargano een deel van het pallium heengebracht dat Sint Michaël daar zelf over het altaar had gespreid, alsmede een stuk van het marmer waarop hij had gestaan. Nu was er nog geen water op die plek. Toen gebood de engel in de harde rotsgrond een gat te graven. Daar sprong toen zoveel water uit tevoorschijn, dat men er tot de op de dag van vandaag een rijk stromende bron kan aantreffen. En dat gebeurt allemaal dankzij Sint Michaël. Deze verschijning wordt gevierd op 16 oktober.

Op diezelfde plek schijnt ook nog een ander wonder gebeurd te zijn, dat de moeite van het onthouden meer dan waard is. Want deze berg is aan alle kanten omgeven door water. Maar twee maal op Sint-Michaëls feestdag trekt de zee zich terug en geeft vrij toegang aan iedereen. Zo althans schijnt het vroeger inderdaad gebeurd te zijn. Op een keer gebeurde het, toen een grote menigte mensen de kerk binnentrok, dat er een vrouw bij was die elk ogenblik een kind kon baren. En zie, plotseling keerde het tij, en het water stroomde onder groot geraas terug. Ieder vluchtte in paniek naar het vasteland, alleen die zwangere vrouw wist zich niet in veiligheid te brengen en werd door de golven meegesleurd. Maar Sint Michaël zorgde ervoor dat haar niets overkwam, met als gevolg dat ze midden op zee haar kind baarde; ze nam het in haar armen en gaf het de borst. En toen de weg weer vrij kwam, kwam ze blij en gelukkig tevoorschijn met haar kind."


Bronnen
[uit: Jacobus de Voragine 'Legenda Aurea...' onder Sint Michaël, de Aartsengel: 29 september in de vertaling van Benz]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen