× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 850  Nana van Tauberbischofsheim

Nana van Tauberbischofsheim osb, Duitsland; kloosterlinge, tezamen vereerd met Eoliba† ca 850

Feest 22 november.

Uit het leven van Sint Bonifatius
Deze droom zou uitkomen door toedoen van Bonifatius. De zusters in Engeland waren zo'n grote steun voor hem en voor zijn missiewerk in de vreemde gebieden dat hij erover begon te denken om ze dichtbij zich te hebben. De vrouwen zouden onderwijs kunnen geven aan de inheemse meisjes van adellijke afkomst. Ze zouden door hun gebed, levenswijze en mentaliteit en door de kwaliteit van hun onderwijs en handvaardigheden van onschatbare waarde kunnen zijn. Naast de gemeenschappen voor mannen die hijzelf had gesticht, zouden zij vrouwenkloosters kunnen vormen in de Teutoonse en Saksische gebieden; die zouden kunnen fungeren als steunpunten van christelijke cultuur. En niet op de laatste plaats zouden ze voor hem, Bonifatius, als toevlucht kunnen dienen; zij zouden hem weer iets van een thuis kunnen geven. Hij begon in zijn brieven Tetta te vragen om zusters en met name om zijn verre nicht Lioba. Aanvankelijk was Tetta in het geheel niet gecharmeerd van dat idee. Zij vreesde dat de reis te lang en onveilig was. Zij voorzag dat de vrouwen zo ver van huis heimwee zouden krijgen en dat hun geïsoleerde positie ten koste zou gaan van de goede geest. En dat ze tenslotte behoorlijk wat risico zouden lopen onder die halve heidenen. Bonifatius bezwoer dat hijzelf garant stond voor de veiligheid van de vrouwen. Hij bracht de abdis onder de aandacht dat ze vertrouwen moest hebben in Gods leiding en genade, en ook in haar eigen aandeel: zij had de zusters immers een gedegen vorming meegegeven.
Uiteindelijk ging Tetta akkoord. Met nog 29 andere medezusters stak Lioba de zee over om zich bij Bonifatius te voegen. Tot hen behoorde Walburga van wie al twee broers tot de medewerkers van Bonifatius behoorden: Willibald en Wunibald; en Thecla, die ook op de een of andere manier met haar verwant was. Zeer waarschijnlijk gingen er geestelijken en soldaten mee om het gezelschap de nodige bescherming en bijstand te bieden. Ze zullen wel bij Katwijk aan land gegaan zijn, net als Willibrordus vijftig jaren eerder en Bonifatius, toen hij destijds voor de eerste keer naar het gebied der Friezen was overgestoken! Vandaar trokken ze via de Rijn stroomopwaarts tot diep in Duitsland. Hun bestemming was Tauberbischofsheim, waar Bonifatius juist alle voorbereidingen had getroffen voor de vestiging van een vrouwenklooster. De zusters hebben hem waarachtig niet teleurgesteld in zijn verwachtingen. Dat geldt heel in het bijzonder voor Lioba. Jonge en oudere vrouwen kwamen zich aanmelden, zoals bv. Agatha, Nana en Eoliba alsook Kunihildis en haar dochter Bertigitte; zij waren verwant met Lullus, één van Bonifatius' meest intieme vrienden en naaste medewerkers van Bonifatius. Hij zou hem opvolgen als bisschop van Mainz.
(De voor ons wat merkwaardige naam van deze bisschop hangt samen met het woord 'liud' = 'volk'; vergelijk ons woord 'lui' of 'lieden'. Waarschijnlijk was het een verkorte vorm van een naam die met 'Lui-' of 'Lu-' begon, zoals bv. Luifried, Ludwig, Lulof enz.).
Het is waarschijnlijk door toedoen van abt Rabanus Maurus dat Lioba's leven werd opgetekend. Rabanus volgde in 822 Eigil op als abt van Fulda. Waarschijnlijk benoemde hij één van zijn monniken, Mago, tot geestelijk leidsman van de zusters Agatha, Thecla, Nana en Eoliba in Tauberbischofsheim. En het is mogelijk op zijn verzoek dat deze de zusters liet vertellen over de lieve moeder Lioba. Toen hij in 831 stierf, lagen er losse aantekeningen. Rabanus moet de opdracht vervolgens hebben toevertrouwd aan de monnik Rudolfus. Van het levensbericht dat hij tenslotte van Lioba presenteerde kon hij met gepaste trots beweren dat het gebaseerd was op het relaas van vier ooggetuigen, de medezusters die we hierboven al met name noemden. De meeste gegevens van ons verhaal over Lioba hebben we dan ook aan hem te danken.


Bronnen
[106]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen