× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† eind 4e eeuw  Sabinus van Piacenza

Sabinus van Piacenza, Italië; bisschop; † eind 4e eeuw.

Feest 11 december.

Hij stond in contact met de grote Ambrosius van Milaan († 397; feest 7 december). Ze hebben elkaar ontmoet tijdens het concilie van Aquilea in 381. Daar viel Sabinus op door zijn kordate houding tegen de arianen.
Ambrosius had zelfs zo’n hoge dunk van Sabinus’ kennis en kunde dat hij hemal zijn geschriften ter beoordeling voorlegde. Hij schijnt niet alleen een wijs, maar ook een bijzonder heilig man geweest te zijn.

Is hij de bisschop Sabinus van Piacenza over wie Gregorius de Grote in zijn Dialogen (III,x) een wonderlijke anekdote vertelt? In ieder geval zegt hij in het voorbijgaan dat Sabinus een gerespecteerd man was. Dat komt overeen met de berichten van onze heilige.

‘[Betrouwbare zegslieden] verzekeren dat er in Piacenza een bisschop geweest is die Sabinus heette, een man met grote wondermacht. Op een dag berichtte zijn diaken hem dat de Po buiten haar oevers was getreden en kerkelijke landerijen overstroomd had. Het water van die rivier bedekte daar alle velden waarop voedsel voor de mensen kon worden verbouwd. Bisschop Sabius, wiens levenswijze respect afdwong, antwoordde hem: “Ga en zeg tegen die rivier: ‘De bisschop geeft je opdracht jezelf in toom te houden en naar je eigen bedding terug te gaan.’” De diaken hoorde dat, maar hij deed of zijn neus bloedde en dreef er de spot mee.
Toen liet de man des Heren een notaris ontbieden en dicteerde hem het volgende: “Sabinus, dienaar van de Heer Jezus Christus, stuurt de Po een officiële waarschuwing. Ik beveel je in de naam van de Heer Jezus Christus in die streek niet meer buiten je bedding te komen. Waag het niet de kerkelijke landerijen nog langer schade te berokkenen.” En bovendien zei hij tegen de notaris: “Ga, maak dat officiële stuk en werp het in het water van de rivier.” Aldus geschiedde. Het water van de rivier ontving het bevel van de heilige man, waarop het terstond de kerkelijke landerijen ontzag. Het keerde terug naar zijn eigen bedding en waagde het niet nog langer in de richting van dat gebeid zijn grenzen te overschrijden.’
[Gregorius de Grote ‘Dialogen. Het leven van Benedictus en andere heiligen. Vertaald en van een nawoord voorzien door G. Bartelink en F. van der Meer. Met een Ten geleide van dom Gerard Mathijsen OSB’ Nijmegen, SUN, 2001 ISBN 90-5875-111-2 pp.165-166]

Hij moet tegen het einde van de 4e eeuw gestorven zijn.


Bronnen
[Bdt.1924; Mul.1860; Dries van den Akker s.j./2007.11.25]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen