Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022

Toen koning Clotarius III in 673 stierf, waren er twee zoons die streden om de troon: enerzijds Childerik II († 675), o.a. gesteund door Léger, en aan de andere kant Thierry (of Diederik, † 690/91) die gesteund werd door Ebroïn, hofmeier van zowel Neustrië als Bourgondië. Hij was zeer op macht belust en stelde alles in het werk om uiteindelijk zelf alle macht in handen te krijgen. In eerste instantie viel de strijd uit ten gunste van Childerik; deze wilde Léger voortdurend bij zich in de buurt hebben als persoonlijk raadsman. Thierry werd opgeborgen in de abdij van St-Denis bij Parijs, terwijl Ebroïn verbannen werd naar het strenge klooster Luxeuil in Bourgondië.
In 675 werd de koning zelf slachtoffer van een aanslag. Thierry bevrijdde zich uit St-Denis en maakte zich meester van de troon.
Ook Ebroïn wist zich te bevrijden, en was woedend dat niemand van het landsbestuur er aan gedacht scheen te hebben om hem een hoge functie te geven. Hij bracht een leger op de been, veroverde Neustrië en nam Thierry gevangen, die overigens niet al te veel weerstand bood. Nu trok Ebroïn alle macht aan zich.
Uit haat tegenover kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders zat hij ze zoveel mogelijk dwars: hij liet er verbannen (zoals bv. Lambertus van Maastricht: † 705, 17 september); een aantal liet hij er ombrengen (zoals bv. Léger van Autun: † 678, 2 oktober; Ferriolus van Grenoble: † ca 680, 16 januari; Ragnebertus van Bugey: † 680, 13 juni). Hij werd op zijn beurt om het leven gebracht in 683.