×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Info afb. |
Geertruida (ook Geertruyt) van Oosten, Delft, Nederland; begijn & mystica; † 1358.
Feest 6 januari.
Geertruyt moet ergens tussen 1300 en 1320 geboren zijn. Omdat ze afkomstig was uit de zogeheten Oostbuurt bij Voorburg, wordt ze 'van Oosten' genoemd.
In het verleden heeft men wel verondersteld dat zij de dichteres was van de kerkelijke hymne 'Het daghet in het Oisten' en dat ze daarom bekend stond als Geertruida 'van Oosten'.
Zij was van arme afkomst en had een betrekking als dienstmeisje bij een rijke familie. Daarnaast vond zij de tijd om met twee vriendinnen, Lielta en Dievera, langs herbergen en dansgelegenheden te trekken, of om op bruggen en straathoeken te zingen. Zo voorzagen ze in hun levensonderhoud. Optredende vrouwen zonder man: dat moet in die tijd toch te denken hebben gegeven.
Later zou zij aan een vertrouwenspersoon zeggen, dat zij zich altijd met God verbonden had gevoeld, maar dat zij er een meester in was om dat voor de mensen verborgen te houden. Aan de buitenkant leidde zij dus een tamelijk lichtzinnig leven.
Intussen had zij kennis gekregen aan een vrijer. Maar op een kwade dag liet hij haar zitten en ging er met een ander vandoor. Hoewel zijn nieuwe vriendin met even zoveel woorden aan Geertruyt had beloofd hem nooit van haar af te pakken, was zij het toch die met hem trouwde. Het verhaal zegt dat zij ervoor werd gestraft. Want toen zij in verwachting was geraakt en het moment van de bevalling naderde, leed zij heftige pijnen. Het kind werd niet geboren en zij werd niet eerder uit haar nood verlost, vooraleer zij Geertruyt om vergiffenis had gesmeekt. Geertruyt bad de Heer om haar verlossing en onmiddellijk werd haar gebed verhoord...
Door dit alles was Geertruyt gaan nadenken over de vraag wat werkelijk belangrijk was in het leven. Zo kwam zij als jong meisje wonen op het begijnhof te Delft, dat toen nog gelegen was aan de zuidzijde van het Rietveld. Ook haar vroegere vriendinnen Lielta en Dievera kwamen uiteindelijk bij de begijnen terecht.
Geertruyt bedelde haar kostje bij elkaar in het besef dat ook Christus arm was geworden omwille van de mensen. Het schijnt dat Geertruyt zich in haar gebedsleven zozeer in liefde met Jezus vereenzelvigde, dat zij in haar lichaam de stigmata ontving.
Zij moet een vrouw van hartstochtelijke liefde geweest zijn. Geertruyt is gestorven op 6 januari 1358. Zij werd begraven buiten de Oude Kerk op het armenkerkhof, dat door de Heilige Geestzusters werd verzorgd; tot op de dag van vandaag heet het straatje daar Heilige Geestkerkhof.
Verering & Cultuur
Zij is officieel zalig verklaard.
Patronaten
Zij is een van de patronessen van het huishoudelijk personeel.
Zij kreeg in de twintiger jaren van 20e eeuw een straat in Het Heilige Land, een stadswijk in het oosten van Delft die toebehoorde aan een katholieke woningbouwvereniging. Tezelfdertijd koos men haar als patrones van de pas opgerichte R.K. lagere meisjesschool in de Wippolder.
Afgebeeld
Zij wordt afgebeeld als begijn in gebedshouding (gespreide armen, blik ten hemel gericht), soms zijn de stigmata in haar handen en voeten zichtbaar gemaakt. In Delft staat er een beeldje van haar naast de Oude Kerk op het Heilige-Geest-Kerkhof, niet ver van de plek waar zij ooit begraven werd, de blik gericht naar het oosten...
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen