× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 6e eeuw  Honoratus van Fondi

Honoratus van Fondi (ook van Fundi) osb, Italië; abt; † 6e eeuw.

Feest 16 januari & 30 april & 10 oktober.

In zijn boek 'Dialogen' komt Gregorius de Grote († 604; feest 4 september) herhaaldelijk over Honoratus te spreken:

1 'De patriciër Venantius had vroeger een landgoed in het gebied van Samnium. Degene die dat beheerde had een zoon, Honoratus genaamd, die vanaf zijn jonge jaren in onthouding leefde en verlangend en hunkerend uitzag naar het hemelse vaderland. Hij maakte indrukwekkende vorderingen in zijn streven naar een onberispelijke levensstijl, onthield zich van nutteloze woorden en hield zich, zoals gezegd, door onthouding strikt in bedwang. Op een dag richtten zijn ouders een maaltijd aan waarvoor stukken vlees gebraden werden. Omdat hij zich zo intens op een ascetisch levenspatroon richtte, weigerde hij die aan te raken en ervan te eten. Daarop zeiden zijn ouder spottend: "Neem er toch wat van. Moeten we jou hier in de bergen soms een vis brengen?" In die streek was vis iets waarover men wel hoorde spreken maar wat men nooit zag.

2 Maar terwijl Honoratus het mikpunt was van dergelijke spottende opmerkingen, bleek plotseling het voor de maaltijd benodigde water op te zijn. Een bediende ging, zoals daar gebruikelijk was, met een houten emmer naar de bron. Bij het waterputten kwam een vis in de emmer terecht, en de bediende goot bij zijn terugkeer tegelijk met het water ook de vis voor de ogen van de disgenoten uit. Die vis was groot genoeg om Honoratus de hele dag van voedsel te voorzien. Allen stonden verbaasd en aan de spot van zijn ouders kwam onmiddellijk een einde. Zo gingen ze Honoratus' ascetische levenswijze waarop ze eerst afgegeven hadden, waarderen. Een vis uit de bergen deed smaad en spotternij verstommen.

3 Toen Honoratus zich steeds meer door indrukwekkende deugden begon te onderscheiden, schonk zijn meester hem de vrijheid. Bij de stad Fundi stichtte hij een klooster waar hij vader werd van ongeveer tweehonderd monniken. Door zijn levenswijze gaf hij overal in de omgeving een voorbeeld van hoogstaande deugdbeoefening.

4 Op een dag maakte een geweldig stuk rots zich los van de berg die hoog boven zijn klooster oprees, en gleed langs de steile helling naar beneden. Het leek het hele klooster te zullen verwoesten en bedreigde alle broeders met dood en verderf. Toen de heilige de steenmassa naar beneden zag komen, riep hij herhaaldelijk de naam van Christus aan. Vervolgens strekte hij zijn rechterhand uit, hield het rotsblok het kruisteken voor en klonk het in zijn val aan de steile berg vast. Zo weet de monnik Laurentius te verhalen. Men ziet duidelijk dat er eigenlijk geen plaats was waar het kon blijven hangen. Ook nu nog, als men langs de bergwand omhoog kijkt, lijkt het rotsblok te zweven en ieder ogenblik naar beneden te kunnen vallen.'
[Greg. Dial. I,i,1-4]

Gregorius vertelt dat Libertinus, een monnik van Honoratus' klooster ten tijde van diens opvolger een dood jongetje ten leven wekte met een rijlaarsje van Honoratus dat hij uit eerbied voor de gestorven heilige abt altijd bij zich droeg.
[Greg. Dial. I, II, 5-6]


Bronnen
[Bau.1925; Rge.1989; Rgf.1991; Dries van den Akker s.j./2007.12.24]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen