× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contactzoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 1127  Henry van Coquet-Eiland

Henry (ook Henricus) van Coquet-Eiland (ook van Cocket- of van Cognet-Eiland, van Denemarken of Northumberland), Northumberland, Engeland; kluizenaar; † 1127.

Feest 16 januari.

Hij was afkomstig uit Denemarken. Hij was gevlucht om een ongelukkig huwelijk te vermijden, had zich gemeld bij de prior van klooster Tynemouth en deze had hem aangeraden zich te vestigen op Coqueteiland. Daar had vroeger al eens een kluizenaarsgemeenschap bestaan. Beda († 735; feest 25 mei) vertelt daar al over. Het was onder andere de plek waar Sint Cuthbert († 687; feest 4 september) abdis Elfleda van Whitby († 714; feest 8 februari) placht te ontmoeten voor een geestelijk gesprek. Nu leefde daar nog een enkele monnik.
Henry leidde daar zijn leven van boete en versterving; hij voorzag in zijn schamele levensonderhoud door zelf zijn groenten te verbouwen. Hij liet zich daarvan niet afbrengen, zelfs al vond zijn collega-monnik dat hij zwaar overdreef.
Op een goed moment werd hij daar opgezocht door een afvaardiging uit zijn vaderland. Of hij niet naar huis wilde komen om daar een soortgelijke gemeenschap op te zetten en zo bij te dragen aan de verspreiding van het evangelie. Na een nacht van gebed waarin hij een gesprek voerde met Christus aan het kruis gaf hij te kennen dat hij toch liever hier op het eiland bleef.
Gaandeweg werd hij door hoe langer hoe mensen opgezocht en om raad gevraagd. Hij stond bekend om zijn gaven van profetie, telekinese (= voorwerpen bewegen door de kracht van de geest) en de kennis van wat er in het hart van de ander omging. Zo wordt er van hem verteld dat hij een man ernstig de les las die een tijd lang geen seksuele gemeenschap met zijn vrouw had willen hebben.
Op een gegeven moment werd hij ziek. Hij beschouwde het als een vorm van versterving de pijnen en ongemakken in zijn eentje te dragen. Toen dat niet langer ging, luidde hij zijn klokje. Maar op het moment dat zijn collega-monnik hem bereikte was hij al overleden. In de ene hand hield hij nog het touw van het klokje vast en in de andere een kaars.
De eilandbewoners hadden graag zijn stoffelijk overschot in hun midden begraven, maar de monniken van Tynemouth wilden de heilige liever in hun eigen midden hebben. Ze namen hem mee en zetten hem bij in hun kloosterkerk vlak naast Sint Oswin († 651; feest 20 augustus), de patroon van het klooster


Bronnen
[Frm.1996; Nwm.z.j.»1127; Rge.1942; Rge.1989; Rgf.1991; Vce.1990; Dries van den Akker s.j./2007.12.24]

© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen

VoorwoordHoe wordt men heilig?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen