× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contactzoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 450  Ia van Cornwall

Info afb.

Ia (ook Hia, Iia of Ives) van Cornwall, Engeland; kluizenares & martelares; † ca 450.

Feest 3 februari & 27 oktober.

Volgens de overlevering was Ia een zus van Sint Fingar en van Sint Piala.

Diens levensbeschrijving werd in de 13e eeuw, dus negenhonderd na dato, opgetekend door een Bretonse monnik Anselm, door de overlevering foutief geďdentificeerd met Anselmus van Canterbury († 1109; feest 21 april).
Hij was een zoon van koning Clyton van het Ierse koninkrijkje Ultonia. Door toedoen van Sint Patrick († 461; feest 17 maart) was de jonge prins tot het christendom gebracht. Hij was echter een van de weinigen die deze stap had gewaagd; uit het vervolg mogen we afleiden dat enkele vrienden met hem waren overgegaan tot het nieuwe geloof in Christus. De overige vorsten van Ierland hadden geen goed woord voor de nieuwe geloofsverkondiger over. Toen Fingar tijdens een vorstenvergadering dan ook zijn bewondering uitspraak voor Sint Patrick, kwam hem dat te staan op hoon en afkeuring.
Ditzelfde wordt verteld van Sint Erc van Slane († ca 512; feest 2 november). Omdat Fingars verhaal relatief laat is opgetekend, veronderstellen we dat de schrijver Anselm dit feit ontleend heeft aan Erc's levensverhaal en heeft ingevoegd bij Sint Fingar.
Zozeer zelfs dat hij zich genoodzaakt zag zijn ouderlijk paleis te ontvluchten. Met een paar vrienden stak hij over naar het toenmalige Armorica (= het huidige Bretagne) om daar het leven van een kluizenaar te leiden. De plaatselijke koning Audren schonk hem daartoe een stuk grond.
Sommige tradities menen dat deze Audren dezelfde is Sint Derrien, die met Sint Neventer ooit een pelgrimsreis naar Jeruzalem († 464; feest 7 februari).
[Gby.1991p:540]

Toen hem het bericht bereikte dat zijn vader overleden was, keerde hij naar huis terug met de bedoeling officieel afstand te doen van zijn recht op de troon. Vervolgens vertrok hij weer met 700 of zelfs 770 gezellen (andere bronnen zeggen 300) naar Cornwall, Brittannië, om er de Saksen die er zich kwamen vestigen tot Christus te bekeren en wellicht ook om daar in vreemdelingschap het leven van een kluizenares te leiden.
Onder hen bevonden zich zijn zus Piala, de broers Erth en Euny of Uni, alsmede de kluizenaressen Brecha en Jies, een zekere Germo of Germocus, en nog zeven bisschoppen. Blijkbaar had de prediking van Sint Patrick in de afwezigheid van Fingar ondanks de tegenwerking van de vorsten enorm succes gehad.
Ook Ia was van plan geweest zich bij hen te voegen. De legende vertelt echter dat zij te laat de kust bereikte en dat de anderen al vertrokken waren. In arren moede raakte zij een afgevallen boomblad aan met haar staf. Het blad krulde zich onmiddellijk in de vorm van een boot. Zij stapte erop en liet zich naar de overkant varen.

Hierbij tekenen we aan, dat de Ierse boten (of 'curraghs') uit die tijd inderdaad sterk deden denken aan een omgekruld boomblad.

Zij ging aan land in de buurt van St-Ives, op een plek die tegenwoordig 'Het Eiland' (= The Island) heet.

Haar gezellen waren iets meer naar het noorden in het mondingsgebied van de Hayle aan land gegaan. De plaatselijke vorst, die Theodoric, Teudar of Thewdric genoemd wordt (een enkele noemt hem Hengist), vertrouwde het niet en liet de hele groep ombrengen. Dat zou gebeurd zijn te Hayle bij Penzance.

Omdat Ia iets zuidelijker terecht was gekomen ontsnapte zij aan het bloedbad. Met medewerking van ene Dinan, een stamhoofd uit de buurt dat haar goed gezind was, bouwde zij er een kerkje met een kluis of cel ernaast. Misschien wel op de plek waar tegenwoordig de parochiekerk van St-Ives staat. Omdat ze als martelares te boek, moet ze daar tenslotte de marteldood gestorven zijn.

Verering & Cultuur
Sint Ia gaf haar naam aan de Cornish plaats St-Ives, in de Cornish taal heet het stadje Porth Ia (= Ia-Haven). De bron waaruit zij dronk, ligt beneden aan het kerkhof dat uitkijkt over Porthmeor Beach. Het schijnt dat zij in vroeger tijden bijzondere verering genoot in het Bretonse plaatsje Plouye, waarin haar naam nog te herkennen valt: Plou-Ye = Ia-parochie).


Bronnen
[Aut.1986; Bdt.1925p:263; Bri.1953»Hia; Cha.1995p:103; D'A.1985p:90; Davis:95; DSB.1979p:182; Gby.1991p:274.353.426.540; Gil.1995p:95»Ia; Hny.1957p:55-57; Lo1.1837p:29; Pzc.2002p:126; Rge.1942p:112; Rge.1989p:214; Rgf.1991p:196; Tou.1995p:51; Vce.1990; Dries van den Akker s.j./2008.01.05]

© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen

VoorwoordHoe wordt men heilig?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen