× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 779  Walburgis van Heidenheim

Info afb.

Walburgis (ook Auboué, Avangour, Avongourg, Bugga, Falbourg, Gaubourg, Gauburge, Gaudurge, Goburgis, Gualbourg, Guibor, Valborg, Valburg, Valderbur, Valpurge, Valpuri, Vaubouer, Vaubourg, Vaubourg, Walbourg, Walburga, Walburge, Walburge, Walpurd, Walpurga, Walpurgis, Walpurgis of Wealdburg) van Heidenheim, Duitsland; abdis en geloofsverkondigster; † 779.

Feest 25 februari & 1 mei (overbrenging relieken)

Walburgis was van Engelse adellijke afkomst. Ze moet geboren zijn rond 710. Richard en Wuna waren haar vader en meoder; Willibald en Wunibald waren haar broers. Zij behoorde tot de vrouwen die door Bonifatius naar Duitsland gehaald zijn om hem te helpen bij de kerstening van de heidense Germanen. Met haar beide broers die zich ook in dienst van Bonifatius hadden gesteld deed zij veel voor de verbreiding van de christelijke cultuur. Zij stichtte te Heidenheim een dubbelklooster (een mannen- en vrouwenklooster die aan elkaar grensden, maar met gescheiden levensruimten).  

Walburgis droeg ook zorg voor de bouw van de kerk aldaar.

Ze moet een sterke en tegelijk vriendelijke vrouw geweest zijn. Ze stierf in 779 te Heidenheim.

Verering & Cultuur
Er rusten relieken van haar in de kerk die aan haar broer is toegewijd, Sankt-Willibaldkirche, in het naburige Eichstätt. Jaarlijks loopt er een geneeskrachtige vloeistof van de rots bij Eichstätt waarop haar relieken zijn geplaatst (Walburga-olie). Maar in haar abdijkerk te Heidenheim is tot op de dag van vandaag de graftombe te zien die voor haar werd vervaardigd in 1484. In diezelfde kerk rust ook het gebeente van haar andere broer Wunibald.

Patronaten
Zij is patrones van het bisdom Eichstätt; van zeevarenden en schippers, alsmede van boeren en huisdieren (volgens een oude overlevering werd zij eens aangevallen door een wilde hond. Maar zij wist hem tot bedaren te brengen door de geestkracht van de liefde die in haar woonde; het dier werd sindsdien haar trouwe metgezel. Zo werd zij patrones van vee en huisdieren). Haar voorspraak wordt ingeroepen tegen beten van hondsdolle dieren, pest en oogkwalen (daartegen bestaat het aloude middeltje Walburgis-olie!); haar voorspraak werd ook ingeroepen tegen de pest; en voor de groei van het gewas.

In Duitsland en Nederland was ze zeer populair. In Nederland zijn (of waren) er Walburgiskerken te Amby, Arnhem, Drogeham, Groningen (was de oudste kerk in Groningen, reeds in de middeleeuwen afgebroken: had een typisch Karolingische achthoekige vorm en stond naast de huidige Martinikerk), Netterden, Ried en Zutphen.

Afgebeeld
Zij wordt afgebeeld in koninklijke gewaden (gezien haarafkomst) of als kloosterlinge resp. abdis (met staf), met afgelegde kroon naast zich; de afbeelding op haar graf toont hoe engelen haar een hemelse kroon opzetten.

Soms met eens schip (waarop ze overvoer van Engeland naar het vasteland van Europa. Vaak heeft ze een oliekruikje of -vaatje en korenaren; soms een boek.

De nacht van 30 april op 1 mei heet vanouds Walpurgisnacht. Volgens Duits volksgeloof vierden dan de heksen feest op de Brocken in de Harz. In de germaanse mythologie had in die nacht de bruiloft plaats tussen Wodan en de Walküren. Na de kerstening werd aan Walpurgis toegedicht wat vroeger van de godin Freya werd geloofd.

Het Walpurgisvuur werd ontstoken en daarmee ontstak men strobosjes die aan het eind van lange houten stokken waren bevestigd. Zodoende werden de koude wintergeesten verdreven.

In Goethe's Faust speelt de Walpurgisnacht een rol.


Bronnen
[000»gem.wapen:Amby; 000»Gonthilda; 000»jrb; 000»Wunibald;   109; 111p:93.94; 113; 122; 124; 126p:79; 127; 128p:85; 132; 149/1p:330; 153; 156p:79.81; 164p:44; 165p:339; 200/1»05.01; 204p:59; 233p:674; 237; 242jr779; 285p:44.45; 293p:41; 294p:15; 300p:386; 303; 333p:155; 400p:73; 500; Dries van den Akker s.j./2010.03.14]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen