×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Info afb. |
Francisca (ook Ceccolella of Paquita) Romana (ook van Rome), Italië; weduwe, mystica & weldoenster; † 1440.
Feest 9 maart.
In 1384 te Rome geboren werd zij op haar dertiende uitgehuwelijkt aan Lorenzo de Ponziani. Zelf was zij liever in het klooster gegaan, maar voor de familie was het een kwestie van overleven, want zowel de economische als politieke situatie was bijzonder slecht; voortdurend was de familie verwikkeld in ruzies en oorlogjes. Alle veertig jaren van haar huwelijk was zij een toonbeeld van toewijding aan haar man, haar zes kinderen en haar huishoudelijke plichten. Toch kon dit alles niet verhinderen dat haar man tijdens een op straat uitgevochten familievete ernstig gewond raakte en naar Napels werd verbannen. Behalve hun sombere kasteel-achtige huis in Trastevere werd hun alles afgenomen. In diezelfde tijd stierven haar kinderen een voor een aan de pest; slechts één zoon bleef in leven.
Zoals zij vroeger met liefde voor haar kinderen had gezorgd, wendde zij zich nu tot de armen van de stad. Omdat er zoveel nood was, sloten zich allerlei meisjes uit hooggeplaatste kringen bij haar aan. Zo ontstond de door haar gestichte religieuze congregatie van de Tor de' Specchi; de zusters leefden volgens de regel van Benedictus.
Intussen werd tussen de families vrede gesloten en keerde haar echtgenoot als een gebroken man naar huis terug. De laatste jaren van zijn leven heeft zij hem liefdevol verpleegd. Na zijn dood in 1436 trad zij toe tot haar eigen orde.
Zij overleed ruim vier jaar na haar man. Haar biechtvader gaf een levensbeschrijving uit. Daarbij kwam aan het licht hoe vroom zij in het verborgen had geleefd. Al de tijd dat zij thuis woonde, had zij bijvoorbeeld op zolder een kloostercel gehad, waar zij zich zo veel als maar kon terugtrok. Ze bleek een grote devotie te hebben gehad tot haar engelbewaarder, waarvan zij zei dat ze hem vaak naast zich met haar mee zag wandelen.
Verering & Cultuur
Haar relieken bevinden zich te Rome in de Santa Francesca Romana aan de Via dei Fori Imperiali bij het Forum Romanum. Ze werd heiligverklaard in 1608.
Patronaten
Ze is patrones van Rome; van vrouwen in het algemeen, huisvrouwen, moeders en weduwen; sinds 1925 geldt ze naast Christoffel en de profeet Elias ook als patrones van automobilisten (omdat ze zich stipt hield aan de adviezen van haar engelbewaarder), motorrijders en vliegeniers en piloten, en van alle gemotoriseerde verkeer. Haar voorspraak wordt ingeroepen tegen de pest en tegen de kwellingen van het vagevuur.
Afgebeeld
Ze wordt afgebeeld in zwart habijt en witte sluier (dracht van benedictijner kloosterzusters); met engelbewaarder; omgeven door engelen; knielend voor een monstrans waarvan de stralen haar hart treffen; met een muildier dat met hout (voor de armen) is beladen; met een mand met brood; met gebroken pijlen.
Weerspreuk(en)
'Ciska, Ciska, schei er uit;
en schudt toch al die brol niet uit.'
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen