Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022

Info afb.

Cyngar (ook Cungar, Dochau of Docwin) van Wales; kluizenaar; † halverwege 6e eeuw

Feest 7 november

Cyngar was een zoon van Sint Geraint († 522; feest 10 augustus), vorst van het toenmalige Domnonia (nagenoeg het huidige Devon en Cornwall tezamen). Hij was een broer van vier andere heiligen: Jestyn ( † 6e eeuw; feest 10 oktober), Selyf († 6e eeuw; feest 8 februari), Caw († 6e eeuw; feest ?) en Cado († 6e eeuw; feest ?). Aanvankelijk vestigde Cyngar zich als kluizenaar in Somerset. Later verhuisde hij naar Glamorgan en naar het plaatsje St-Kew in Cornwall. Tezamen met zijn neef Sint Cybi († 6e eeuw; feest 8 november) trok hij na een aantal omzwervingen uiteindelijk naar het Welshe eiland Anglesy. Daar stichtte hij een kluizenarij in Llangefni. De plaatselijke kerk daar is nog altijd aan hem toegewijd.

Legende
De legende maakt hem echter tot een zoon van keizer van Constantinopel.

Waarschijnlijk verwart de legende de meest bekende keizer van Constantinopel, Constantijn de Grote, met koning Constantine the Blessed van Cornwall († 411; feest ?). Deze Constantine was de grootvader van Cyngar. Een vechtersbaas die weliswaar als heilige te boek staat, maar die titel nauwelijks verdient.
[BGF.2009/2p:178; Hlw.1924]

Hij voelde zich aangetrokken tot de dingen van God, en niet tot de wereldse rijkdom. Hij ontvluchtte het paleis en vestigde zich als kluizenaar aan de oevers van de Thyreense Zee. Maar zijn vader kwam hem achterna. Met als gevolg dat Cyngar scheep ging naar Italië, te voet het land doorkruiste, de Alpen overtrok tot in Gallië (= het huidige Frankrijk) en overstak naar Brittannië. In Somerset vond hij uiteindelijk een geschikte plek voor een kluizenarij. Het was het hol van een wild zwijn. Hieruit zou later de plaats Congresbury voortkomen. Elke morgen daalde hij af in de ijskoude stroom van de Yeo, en kwam er pas weer uit nadat hij drie keer een Onze Vader had gebeden. Hij ontgon het omringende land en maakte er een groene weide van. Hij plantte er een boom door zijn staf in de grond te plaatsen.

Van lieverlee kwamen er drommen mensen op hem af. Zij vroegen om raad, genezing of gebed. Jongemannen sloten zich bij hem aan. De plek kwam tot grote bloei. Maar voor Cyngar was het te veel. Hij stak de Severn over en trok zich terug in Glamorgan. Uiteindelijk zou hij dan in het huidige Llangefni op Anglesy terecht gekomen zijn.

Soms wordt hij vereenzelvigd met Congar van Ierland († 7e eeuw; feest 12 mei).

---

Bronnen
[BGF.2009/2p:248/53; Hlw.1924; Res.2015p:66; Dries van den Akker s.j./2018.03.25]

---