× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contactzoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 779  Sturmius van Fulda

Info afb.

Sturmius (ook Sturm of Sturmi) van Fulda osb, Duitsland; gezel van Sint Bonifatius & abt; † 779.

Feest 16 (München-Freising & 17 december.

Sturmius moet geboren zijn rond 705. Naar alle waarschijnlijkheid was hij afkomstig uit de omgeving van Moosburg in Opper-Beieren; een plaatselijke traditie meent zelfs te weten vanwaar precies: uit Aiglsdorf; inderdaad kwam de naam Eigil in zijn familie voor: de vierde abt van Fulda Eigil († 822; feest 15 juni) was een verwant van Sturmius... Hij kwam uit een familie van grootgrondbezitters, die in die vroege tijd al christen waren.

Op een van zijn rondreizen moet Sint Bonifatius (de 'Apostel van Duitsland': † 754, feest 5 juni) daar gelogeerd hebben. Zoals in die tijd niet ongebruikelijk was sloot de jonge Sturmius zich bij hem aan - waarschijnlijk zelfs op aanraden van zijn ouders...? Bonifatius vetrouwde hem voor zijn opleiding toe aan Wigbert die op dat moment abt was van klooster Fritzlar († ca 738; feest 13 augustus). Op 30-jarige leeftijd ontving Sturmius de priesterwijding (734). Na de dood van Wigbert benoemde Bonifatius Tatwin als diens opvolger en maakte een nieuwe verdeling van de kloostertaken: Sturmius werd keukenmeester. Het klooster leefde volgens de regel van Sint Benedictus; deze schrijft over de keukenmeester dat "hij moet beschikken over ruime levenservaring en een volwassen karakter; hij moet niet grof, breedsprakig of verkwistend zijn; hij moet God eerbiedigen, en voor de hele kloostergemeenschap als een vader zijn." Blijkbaar was de jonge Sturmius dit vertrouwen waard.

Maar intussen voelde Sturmius zelf veel meer voor een kluizenaarsleven in de eenzaamheid. Hij kreeg van Bonifatius toestemming om met twee broeders een geschikte plek te zoeken. Uit hun eerste kluizenarij zou later klooster Hersfeld groeien. Maar omdat de plek op dat moment toch te onherbergzaam was, gaf Bonifatius de opdracht verder te zoeken naar iets geschikters. In een bootje voeren ze de rivier de Fulda op; telkens gingen ze aan land om te zien of een plek die vanaf het water geschikt leek aan de eisen van bisschop Bonifatius voldeed. Zo vonden ze na een week de ideale plek voor een nieuwe kloosternederzetting. Daaruit zou het beroemde klooster van Fulda ontstaan.

Sturmius werd tot eerste abt benoemd. Omdat Bonifatius ervan droomde van Fulda in die tijd van beginnend christendom boven de Alpen een modelklooster te maken, zond hij zijn leerling naar Italië om daar kennis en inspiratie op te doen. Een jaar bleef Sturmius weg, waarin hij o.a. Montecassino bezocht, de plek waar vader Benedictus († 550; feest 11 juli) zijn monniksleven begonnen was. Teruggekeerd richtte hij het klooster in naar Italiaans voorbeeld en verbond er een kloosterschool aan. Het zou een lievelingsplek worden van Bonifatius: hij stond erop daar begraven te worden. Tot op de dag van vandaag kan men er onder de kloosterkerk zijn graf bezoeken en vereren.

Na Bonifatius' dood kwam Sturmius in botsing met een andere leerling van de grote bisschop, Lullus, die hem was opgevolgd als bisschop van Mainz († 786/7; feest 16 oktober). Deze meende dat de kloosters onder zijn leiding stonden, terwijl Sturmius benadrukte dat de kloosters een eigen regel hadden. Sturmius werd verdacht gemaakt aan het hof en koning Pepijn († 768) verbande hem naar Jumièges enige kilometers ten westen van Rouen aan de Seine. Lullus benoemde een stroman als abt, maar deze voldeed zo slecht dat hij na een jaar nota bene door de monniken zelf werd verdreven. Daarop benoemde Pepijn zichzelf tot beschermheer van het klooster en riep Sturmius terug: voortaan mocht de abt op zijn eigen manier leiding geven aan het klooster zonder verantwoording schuldig te zijn aan welke bisschop dan ook.

Vanuit het klooster werd Sturmius door Pepijns opvolger Karel de Grote († 814; feest 28 januari) naar de Saksen gestuurd om dat ruwe volk tot het christendom te bekeren. Oud en versleten als hij intussen was, zag Sturmius zich in 779 gedwongen naar Fulda terug te keren. Daar stierf hij nog in hetzelfde jaar: op 17 december. Naar wordt verteld zou een monnik aan zijn sterfbed hebben gevraagd: "Vader, niemand van ons twijfelt eraan dat u naar de hemel gaat en het eeuwig leven zult verwerven. Daarom vragen wij u of u aan ons, uw leerlingen, wilt blijven denken en of u onze voorspreker wilt zijn bij de Heer. Het zal voor ons een grote steun zijn, wanneer wij zo'n patroon vooruit mogen sturen." Daarop zou abt Sturmius gemompeld hebben: "Betoon je waardige monniken, en leef zo dat ik met recht voor jullie kan bidden. Dan zal ik doen wat je vraagt." Bij zijn dood telde klooster Fulda ongeveer 400 monniken.

Verering & Cultuur
Sturmius werd bijgezet in de dom van Fulda, waar zich nog zijn relieken bevinden. Zijn (achter-?)neef en latere opvolger, de zalige Eigil, stelde een levensbeschrijving samen: 'Vita S. Sturmii'. Hij werd heilig verklaard in 1139.
Hij wordt afgebeeld als benedictijner abt met staf, regelboek en plattegrond van een kerk.


Bronnen
[000»Declanus:München-Freising:26; Bei.1983; HiH.1987p:150; Lag.1940; Lin.1999; Lwb.1989p:13; Lwb.monografie; Moo.1968; Nwm.z.j.jr0786; S&S.1989p: 697]

© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen

VoorwoordHoe wordt men heilig?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen