× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 439  Melania de Jongere met Valerius Pinianus

Info afb.

Melania de Jongere, Jeruzalem, Palestina; Romeinse matrone & kluizenares tezamen met Valerius Pinianus; † 439.

Feest 31 december.

Zij werd in 383 als enig kind uit schatrijke ouders in Rome geboren; ze was de kleindochter van Melania de Oudere († 409; feest 8 juni). Zij huwde met haar neef Valerius Pinianus. Na de vroegtijdige dood van hun beide kinderen wilde zij haar leven verder in dienst stellen van God. Ze wist haar man te winnen voor haar ideaal.

Bij de dood van haar ouders was zij de enige erfgenaam van het enorme bezit aan landgoederen, verspreid over het hele Romeinse Rijk. Van lieverlee verkocht zij alles en besteedde de opbrengst ervan aan de armen en aan de stichting van kerken en kloosters.

Met haar man bracht ze net als haar oma destijds bezoeken aan de kerkelijke kopstukken van haar tijd. In 406 bezocht ze Paulinus van Nola († 431; feest 22 juni); in 410 Sint Augustinus in Hippo († 430; feest 28 augustus) en Sint Alypius in Thagaste († 430; feest 16 mei). Daar stichtte ze twee kloosters; in 415 Cyrillus in Alexandrië († 444; feest 28 januari); in 417 ging ze in Jeruzalem wonen; in 419 vertrok ze naar de woestijnkloosters in Opper-Egypte. Na terugkomst voegde zij zich bij Sint Hiëronymus († 420; feest 30 september) die in Bethlehem het leven van een kluizenaar leidde. Haar man sloot zich aan bij een kloostergemeenschap en stierf in 431.

Een jaar daarna, 432, stichtte Melania een vrouwenklooster op de Olijfberg; zij trad er zelf in. In 436 reisde ze naar Constantinopel om haar oom Volusianus te bekeren en ontmoette er keizerin Eudoxia II Athenais die haar later in Jeruzalem nog eens zou komen opzoeken. Melania stierf in 439. Ze was op dat moment straatarm.

Haar levensbeschrijving hebben we te danken aan een tijdgenoot, de priester Gerontius.
Zij wordt afgebeeld biddend in of bij een grot; naast haar een kan en een doodshoofd; soms met kool en andere groenten (als teken van soberheid).


Bronnen
[000»jrb; 122; 165p:310; 200/2»12.31; 234p:105; 500; Dries van den Akker s.j./2007.12.10]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen